(Ο Σαμαράς ως εθνικός ηγέτης και όχι ως κομματικός αρχηγός)

Θα τα πω όπως τα αισθάνομαι. Δεν πιστεύω στις επαναδιαπραγματεύσεις
Μνημονίων από θέση προβάτου προς σφαγή. Θεωρώ τους τακτικούς επισκέπτες
της χώρας από την Εσπερία, οικονομικούς τρομοκράτες. Δεν ανέχομαι να με
χειρουργούν με βρόμικο νυστέρι χωρίς αναισθησία. Και σε αυτό ακολουθώ το
αμερικανικό δόγμα. Δεν συναλλάσσομαι με τρομοκράτες.
Τα μνημόνια και οι όροι τους είναι αδιέξοδα. Οι οικονομικές παραδοχές
τους και η μεθοδολογία τους είναι ξεπερασμένες από τις περιστάσεις. Δεν
μπορεί η χώρα να ελπίζει ότι θα σωθεί εφαρμόζοντας τις βαρείες ή πιο
ελαφρές εκδοχές ενός σχεδίου που είναι φτιαγμένο να αποτύχει. Ούτε ότι
με συγκυριακή και ευκαιριακή μικροδιαχείριση των πραγμάτων μέσω
ετερόκλητων λυκοσυμμαχιών με πολιτικούς αντιπάλους θα επιτευχθεί
επιδιόρθωση των καταστάσεων.
Αλλά το κυριότερο, δεν μπορεί αυτή η χώρα να ορθοποδήσει αν δεν
αισθανθεί ελπίδα και αισιοδοξία, αν δεν τονωθεί το φιλότιμο και η
λεβεντιά μας. Αν δεν φύγει το μαύρο σύννεφο απαισιοδοξίας από τα πρόσωπά
μας.
Και αυτό είναι καθήκον πρωτίστως του Πρωθυπουργού.
Ο οποίος αμέσως μόλις του επιτρέψει η υγεία του, πρέπει ο ίδιος να δώσει το ρυθμό. Πως;
Καταρχήν να κόψει τον αέρα ορισμένων συνομιλητών μας από την Δύση,
που νομίζουν ότι απευθύνονται σε υποτακτικούς. Χωρίς πολλές διπλωματικές
ευγένειες, να απαντήσει στην προσβολές με άμεσο και ευθύ τρόπο. Όταν η
κάθε κυρία Λαγκάρντ, ο κάθε κύριος Τόμσεν, ο κύριος Ρεν, ή όποιος άλλος
κύριος ή κυρία προσβάλλει τους Έλληνες και την Ελλάδα, να βγει αυτός
πρώτος και να κατακεραυνώσει τους υβριστές. Να σηκωθεί και να πει στον
κύριο Σόϊμπλε «
και ποιος είσαι εσύ που μιλάς έτσι για τους Έλληνες; Ποιος σου έχει δώσει αυτό το δικαίωμα;».
Δεν μας δανείζουν δωρεάν. Με τόκο μας δανείζουν και μάλιστα πικρό. 110
δις ευρώ θα δώσουμε για τόκους στους διασώστες μας μέχρι το 2020.
Θα μας εκβιάσουν λέει με το παραμυθάκι ότι θα μας διώξουν από το
Ευρώ; Να σηκώσει το γάντι ο Πρωθυπουργός και να τους πει κατάμουτρα ότι
το Ευρώ δεν είναι ο Θεός για τους Έλληνες. Οι Έλληνες έζησαν και πριν το
ευρώ και θα ζήσουν και μετά από αυτό. Αν δεν θέλουν οι Ευρωπαίοι την
Ελλάδα στο Ευρώ, μπορεί και η Ελλάδα κάλλιστα να πράξει προς το συμφέρον
της ότι νομίζει καλύτερο.
Ο εφιάλτης τους δεν είναι αν θα πάμε στη δραχμή. Αλλά περισσότερο αν ξεστομίσουμε τις λέξεις «ΑΟΖ», υδρογονάνθρακες»,…«δολάριο».